سه اس (triple s) مهمی که مهندسان نرم افزار باید از مهمانداران هواپیما بیاموزند

نویسنده : مهسا اذانی | تاریخ بروزرسانی : 1400/05/11

حدود 7 سال پیش به صورت اتفاقی وارد صنعت هوانوردی و مهماندار هواپیما شدم، در همان سال به اکوسیستم استارتاپی ایران و حوزه نرم افزاری هم راه پیدا کردم.

در هر دو فراز نشیب هایی زیادی داشتم و همیشه از خود سوال میکردم این دو صنعت (هوانوردی و نرم افزاری) هیچ شباهتی با هم ندارند و من چطور می توانم در کنار هم به هر دو رسیدگی کنم و موفق ادامه بدهم. 

در این مقاله قصد دارم در ابتدا از سه اس (triple s) اصلی مهمانداری هواپیما توضیح بدهم و بعد ارتباط بین سه اس و نرم افزار را بیان کنم و همچنین هدفم دیگرم  این است با دقت بیشتری در حوزه نرم افزار کار کنیم و دیسیپلین صنعت هوانوردی را بیشتر بیاموزیم که مطمئنا بیشتر به ما کمک خواهد کرد. باید بگم من خودم را فردی پرتلاش توصیف می کنم و معتقدم استفاده از مهارت هایم در جهت کاری بزرگتر از خودم، برترین کاری است که می توانم انجام دهم. 

لطفاً با من همراه باشید.

 

در هوا بودن یا مجازی بودن مسئله این است!

اول از همه این دو حوزه شباهتی دارن و این است که هیچ کدام از آنها روی زمین نیستند:) 

با شروع پرواز کردن و جا به جایی افراد به عنوان مسافر مهماندار هواپیما هم شکل گرفت در سال 1911 یعنی 50 سال زودتر از اختراع اینترنت.

مهماندار هواپیما یا بهتر بگوییم کبین کرو(گروه پروازی) با هدف کمک به انجام بهتر پرواز وارد عرصه هوانوردی شدند، در ابتدا کابین کرو را از بین پرستاران انتخاب کرده و آموزش های لازم را به آن ها می دادند و رفته رفته و بزرگ شدن ایرلاین های دنیا انتخاب افراد از بین تمام متقاضیان انجام می شود.

اینترنت برای اولین بار در ارتش آمریکا مورد استفاده قرار گرفت و در سال 1960 این اختراع عظیم شروع به کار کرد.

شباهت دیگر این دو صنعت سرعت است، سرعت انتقال انسان و سرعت انتقال داده.

 

1_ safety (ایمنی)

مهمترین کار یک کبین کرو حفظ ایمنی هواپیما است، از لحظه ای که وارد هواپیما و تا زمانی که خارج می شود ششدانگ بر اساس تمام آموزش های سیفتی که دیده است باید حواسش باشد که هیچ انومالی(اتفاقی خلاف آن چیزی که باید باشد) اتفاق نیافتد و اگر افتاد چطور آن را حل و با آن مقابله کند، نکته دیگر اینکه هر لحظه باید این موارد را زیر نظر داشته باشد.

در دنیای اینترنت هم باید بتوانیم به این سمت برویم می پرسید چطور؟

بات های مخرب، کلاهبرداری، تقلب، دزدی سرتاسر اینترنت را گرفته است.

وقتی به نتیجه این رسیدیم که دژینو را استارت بزنیم مجذوب آنچه که میخواستیم خلق کنیم، بودم. “Keep it Human”  (“انسانی نگه داریم”) شد شعار و بدان معنی است که اینترنت را برای بچه های مان به مکانی امن تر تبدیل کنیم ، بنابراین آنها می توانند اینترنت را آزادانه تجربه کنند، مانند وقتی که تازه وب متولد شده بود.

من شخصاً با ربات هایی در اینترنت روبرو شده ام و می دانم که افراد زیادی نیز چنین کرده اند. رباتهای پیچیده امروزه دقیقاً مانند انسانها عمل می کنند. تشخیص تفاوت دشوار است. آنها می توانند در وب سایت ها جابجا شوند ، روی پیوندها کلیک کنند و حتی فرم هایی را با اطلاعات واقعی پر کنند. نمی توانم باور کنم این همان چیزی است که سازندگان اینترنت از آینده تصور می کردند. در آن زمان، فرض بر این بود که ایمنی وجود خواهد داشت، یا حداقل آن را مسلم می دانستند. در حال حاضر هیچ مکانیسم دفاعی وجود ندارد: هیچ نیروی پلیس برای اینترنت وجود ندارد، تا همه چیز را در سطح امنیت بالا نگه دارد.

بنابراین هر لحظه بر اساس آموزش هایی سیفتی هوش مصنوعی که دیده ایم اینترنت را رصد می کنیم و اگر آنومالی اتفاق افتاد آن را حل و با آن مقابله می کنیم.

 

2- service (سرویس)

 

یکی از ارزشهای اصلی ایرلاین ها”خوب بودن” است، به ای معنی که در تمام فاز های پروازی باید این خوب بودن را رعایت کرد و یکی از آن ها سرویس است که شامل: خوشامدگویی، روی خوش، برخورد مناسب و ارائه پذیرایی در شأن مسافر. برای ادامه بقای یک ایرلاین ارائه سرویس خوب توسط کبین کرو حیاتی است.

در دنیای اینترنت هم برای برطرف کردن نیاز مخاطب باید با سرویس مناسب به این مقوله توجه کرد.

برمیگردم سراغ شعارمان که”انسانی نگه داریم” را با ارائه سرویس به موقع و در لحظه تشخیص دادن ربات های مخرب و سیستم هشدار لحظه ای همینطور پشتیبانی 24 ساعته و برطرف کردن تمام نیاز مخاطب می توانیم به حفظ بقا خود امیدوار باشیم.

3- security(امنیت)

مورد آخر حفظ امنیت هواپیما است در مقابل هر تهدید خارجی از جمله هواپیماربایی ، تروریست، بمب گذاری و … است. اس آخر تا به امروز اتفاقات ناگواری را برای بشریت داشته و باید با بررسی دقیق از این مقوله جلوگیری کرد.

من به تازگی خواندن کتاب  “عصر سرمایه داری نظارتی: جنگ برای آینده بشر در مرز قدرت” توسط شوشانا زوبوف را به پایان رساندم. اجازه ندهید عنوان شما را بترساند: تقاطع امنیت و حریم خصوصی گفتگویی است که باید برای بازپس گیری آینده خود شروع کنیم. من معتقدم کارهایی که در دژینو اتفاق می افتد بخشی از آن است. بنابراین، چگونه می توانیم اینترنت را برای کودکانمان به مکانی امن تبدیل کنیم؟ در مورد این ربات های پیچیده چه کاری می توان انجام داد؟ ساکت می شوم و گوش می دهم و برای امنیت اینترنت با تمام توان میجنگم.